Ruimte voor elkaar, sportief gebaar

Nederlanders trekken graag de natuur in en komen elkaar steeds vaker tegen als ze aan het sporten of bewegen zijn in het bos. Dat geeft soms wrijving tussen bezoekers, want niet iedereen heeft begrip voor de beleving van een ander.

Daarom hebben verschillende sportbonden en natuurorganisaties de handen ineengeslagen. Deze samenwerking levert een ‘Buitencode’ op waarin we een aantal gedragsregels met elkaar afspreken: “Ruimte voor elkaar sportief gebaar”.We vragen bezoekers van natuurgebieden om anderen de ruimte te geven en de natuur te beschermen. De Buitencode bestaat uit vijf regels, nader uitgewerkt door Bart van de Vossenberg, 22 februari 2018.

1. Wees vriendelijk, geef elkaar de ruimte en minder je vaart
2. Voel je verantwoordelijk voor je eigen gedrag richting natuur en haar gebruikers
3. Durf een ander aan te spreken op zijn gedrag
4. Sportief bewegen in de natuur doe je veilig, draag bescherming
5. Blijf op de paden en geef natuur de ruimte

De campagne Buitencode is een samenwerking tussen de NTFU, KNHS, Atletiekunie, Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer en Landschappen, en mede mogelijk gemaakt door het actieplan Naar een Veiliger Sportklimaat.

Download de volledige Buitencode “Ruimte voor elkaar sportief gebaar” en zie onderstaande filmpje “Campagne Buitencode“.

En wie zijn wij vooral niet als Masters Of Trails teamleden? De WielerZombie.... (Bron: Fietssport.nl)

Op het eerste gezicht vallen ze niet eens zo op. Ze zien er niet eng uit, sterker nog, qua uiterlijk zijn ze niet van ons te onderscheiden. Ze rijden op goed materiaal, in een soortgelijke outfit als wij en vaak dragen ze zelfs netjes een helm.

Het onderscheid met andere fietsers zie je slechts van dichtbij. Handen met witte knokkels die venijnig het stuur omknellen. Een holle, bijna gehypnotiseerde blik in de ogen. Niet in staat tot ook maar enig sociaal contact met z’n directe omgeving. Volledig opgaand in z’n eigen wereldje waarin het draait om zo hard mogelijk te trainen.

“De wielerzombie houdt niet van regels, vooral niet van gedragsregels en bedreigt onze sport.“

De wielerzombie is rücksichtlos, voelt zich superieur en heeft lak aan alles en iedereen die hij op zijn weg tegenkomt en dat ene bepaalde doel in de weg staat. De wielerzombie vermijdt oogcontact met andere weg of bosgebruikers, groet doorgaans niet of geeft in plaats daarvan een harde schreeuw af. Hij haalt je in op plaatsen waar dat eigenlijk niet kan, rijdt je van het pad zonder excuses te maken. De wielerzombie houdt niet van regels, vooral niet van gedragsregels en bedreigt onze sport.

In werkelijkheid zijn ze gelukkig maar met weinig, maar helaas zijn er nog altijd zombies genoeg om het imago van de sport te besmeuren en de beleving van honderden, soms duizenden racefietsers of mountainbikers in gevaar te brengen. Wat de reden ook mag zijn voor dit gedrag – er is niets mis met hard trainen en op hoge snelheid fietsen – er bestaat alleen nooit een excuus voor asociaal gedrag op de fiets.

Ondanks verschillende gedragscampagnes blijft het probleem terugkomen. Uit onderzoek blijkt dat we ons niet alleen ergeren aan asociaal gedrag van andere fietsers, maar ook aan het gedrag fietsers uit het eigen groepje. Hoogste tijd voor een aanpak die in dit tijdperk van social media misschien wat ouderwets lijkt: het gesproken woord. Als gedragsregels betuttelend zijn, wees dan een vent, wees een goed voorbeeld en durf iemand aan te spreken op zijn gedrag.

Door Redactie Fietssport, 4 oktober 2016